χαλκοπενία

η, Ν

ιατρ. κατάσταση που οφείλεται σε ανεπαρκή πρόσληψη χαλκού, στοιχείου απαραίτητου για την οξείδωση και την απορρόφηση τού σιδήρου και τής βιταμίνης C κατά την πέψη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκός + πενία].